΄Εργα

‘Περίπτωση μελέτης σχεδίου προσβασιμότητας σε μονοκατοικία περιπατητικού ατόμου με ρευματοειδή αρθρίτιδα με σκοπό την ομαλή διακίνηση και διαβίωσή του’

ΕΙΣΑΓΩΓΗ:

Ο σχεδιασμός της κατοικίας ακολουθεί τις ατομικές ανάγκες και απαιτήσεις των χρηστών της με αποκλειστικά δική τους ευθύνη τον εσωτερικό σχεδιασμό.

Στις ήδη υπάρχουσες κατοικίες αξιολογούμε πρωτίστως την προσβασιμότητα των εξωτερικών δρόμων προς το κτίριο, όπως και της στάθμευσης των αυτοκινήτων και της εισόδου – υποδοχής. Επιπρόσθετα, αξιολογούμε τη σήμανση, τις πόρτες, τους διαδρόμους, τα χωλ, τα κελάρια, τις αποθήκες και την ολισθηρότητα του δαπέδου τους, όπως επίσης την οριζόντια και κατακόρυφη κυκλοφορία και την πυροπροστασία – ασφάλεια. Επιπλέον, τους εξοπλισμούς που είναι τοποθετημένοι εξωτερικά από την κατοικία και που εξυπηρετούν τον φωτισμό και την πληροφόρηση των χρηστών, στην προσπάθειά μας να κάνουμε το δομημένο περιβάλλον φιλικό, προσεγγίσιμο και ασφαλές για τους κατοίκους, σύμφωνα πάντα με τη νομοθεσία περί προσβασιμότητας.

Οποιαδήποτε κατοικία πρέπει να προσφέρει σε κάθε ένοικο ακόμα και όταν αυτός βρίσκεται σε κατάσταση αναπηρίας την ευκαιρία να χρησιμοποιεί στο μέγιστο κάθε χώρο της όπως και τα ωφέλη αυτού με τρόπο άμεσο, ευθύ και αυτόνομο όσο είναι δυνατόν.

ΕΠΟΜΕΝΩΣ:

Αδιαμφισβήτητα η διαταραχή της κινητικότητας μειώνει σε μεγάλο βαθμό την ανεξαρτησία και την αυτονομία του ατόμου και έχει αντίκτυπο στην κοινωνική του ζωή και την απόκτηση ρόλων. Επηρεάζει γενικά, την ευζωία και την συμμετοχή στη ζωή: την αίσθηση κυριαρχίας στη ζωή και στο περιβάλλον, την αίσθηση του να μπορεί να παίρνει μόνο του τις αποφάσεις για θέματα που το αφορούν.

Η ποιότητα ζωής και η ανεξαρτησία του ατόμου μέσα στο οικιστικό του περιβάλλον αποτελούν καταρχάς, τους βασικούς στόχους κάθε ατόμου που έχει ένα πρόβλημα υγείας και δευτερευόντως, τους βασικούς στόχους του περίγυρού του. Η εργονομική λοιπόν παρέμβαση δίνει τη δυνατότητα στο άτομο να συμμετέχει στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, να διαχειρίζεται το περιβάλλον της κατοικίας του, να χρησιμοποιεί το σύνολο των δωματίων και του εξοπλισμού, να ελέγχει τις συναλλαγές με τους άλλους, με αποτέλεσμα να μην το χαρακτηρίζει αίσθημα περιθωριοποίησης και ανικανότητας να προσανατολίσει την ίδια του τη ζωή.